Sfeer

Sfeer

vrijdag 22 mei 2015

Op pad met Casa di Narda

Ik ben in Zuid-Limburg opgegroeid maar woon al vele jaren in het westen van Nederland. Als ik tegenwoordig mijn geboortestreek bezoek dan kijk ik toch met andere ogen naar het Limburgse land en zie ik hoe mooi deze omgeving is en hoe anders ook dan de rest van Nederland. Tijdens de paasdagen was ik op visite bij mijn familie en hebben wij 's middags een wandeling door het centrum van Valkenburg gemaakt. Mijn moeder, die in Valkenburg woont, had mij al hele tijd geleden verteld over de renovatieplannen voor het centrum van de gemeente Valkenburg  en ik moet zeggen dat de investeringen een prachtig opgeknapt centrum hebben opgeleverd, geheel in de traditie van de mergelbouw van deze regio.  Wij kwamen het oude centrum binnen langs het kasteel Den Halder dat uit de 14e eeuw stamt en liepen onder de poort door, langs de kerk, naar het plein .




Kasteel Den Halder ligt aan het riviertje de Geul. Het kasteel is in privé bezit en daarom niet te bezichtigen.
Op het plein ligt aan de rechterkant de kerk H. Nicolaas en Barbara. De kerk is in de 13e eeuw gebouwd met 2 beschermheiligen en in de 20e eeuw ingrijpend verbouwd en gerestaureerd.


Aan de linkerkant hadden wij zicht op de Geul en de nieuwe toren. 


Omdat Valkenburg van oudsher een vestingstad was zijn aan de kade van de Geul kademuren gebouwd en is een gedeelte van de oude stadsmuur blootgelegd. Om het vestingstad gevoel te benadrukken heeft Valkenburg een nieuwe stadspoort gebouwd, de Geulpoort. Op de site van de VVV Valkenburg wordt aangegeven dat de realisatie van de Geulpoort de identiteit van Valkenburg als vestingstad weer compleet maakt. Ik vind de nieuwe stadspoort prachtig geworden. 
Vervolgens zijn we door de kerkstraat verder gewandeld. Op de diverse terrassen was het gezellig druk. In de bocht van de kerkstraat zijn we even in de richting van de Muntstraat gelopen om de oude toegangspoort van Valkenburg te bekijken. Van hieruit heb je ook zicht op de ruïnes.





Daarna zijn we verder gelopen naar de Kerkstraat om onder de Grendelpoort door naar het Grendelplein te lopen. Je kan wel zien dat Valkenburg goed bewaakt wordt! ;-)



Vanaf het Grendelplein zijn we naar de ingang van de Kasteelruïne en de Fluweelengrot gelopen. Via een smalle trap (of de lift) zijn we naar het terras van het restaurant dat hierbij hoort gelopen. Een klein gedeelte van de ruïne is vanaf het terras te zien. Het uitzicht vanaf deze plek is fantastisch. Wij hadden het geluk dat het tijdens ons bezoek zonnig was. Op het terras staat een maquette van de ruïne.








Helaas hadden wij op deze dag geen tijd voor de wandeling door de ruïne en de Fluweelengrotten. Daar moeten we nog maar eens voor terugkomen. Een bezoekje aan de steenkolenmijn is ook zeer leerzaam. Ik heb deze grot al een keer bezocht maar de rest van ons gezin nog niet. Dat moeten we dus ook nog een keer gaan doen. Na het maken van een aantal foto's hebben we toen onze wandeling weer voortgezet en zijn we via het Grendelplein en langs het Den Halderpark in de richting van de kerk gelopen.


Via het straatje achter de kerk kwamen we weer op het plein met Kasteel Den Halder terecht. Daar zijn we de Geul overgestoken via een nieuwe brug. Aan dit bruggetje hangen, net als aan de Pont des Arts in Parijs, allemaal slotjes van verliefde stelletjes. Althans, men is er mee gestart.

Via de Jan Deckerstraat zijn we dan weer richting parkeerplaats gelopen. Het was een heerlijke wandeling. Ik kan iedereen een verblijf in Valkenburg aanraden. Er is zoveel te doen en te zien. Op de site van de VVV Valkenburg is natuurlijk veel meer informatie te vinden over alle mogelijkheden.

Wij zijn 's avond heerlijk gaan eten in het restaurant van mijn zus en zwager Chalet Tivoli. Indien je geïnteresseerd bent in de menukaart klik hier.

Dit bericht had ik al een poosje in concept half af maar het kwam er maar niet van om de post af te ronden. Op woongebied is er deze week niet zoveel te melden dus ik dacht laat ik mijn post over Valkenburg eens afronden.

In de afgelopen weken heb ik er een aantal volgers bij gekregen. Van harte welkom. Ik hoop dat jullie mijn blog met veel plezier gaan lezen.

Ik wens iedereen een heel fijn Pinksterweekend met hopelijk veel zon.

Groetjes, Margo

zondag 17 mei 2015

Genomineerd


Vorige week ontving ik een berichtje van blogster Anita van de Meidenmuts. In dit bericht vroeg ze mij de laatste post op haar blog te lezen waarin zij mij genomineerd had voor de Leabster Award. Omdat ik geen idee had wat inhield heb ik even gegoogeld en ik las dat met de Leabster Award beginnend bloggers in de gelegenheid gesteld worden zichzelf te presenteren. In de post van Anita zag ik welke vragen zij bedacht had en ik vond het wel leuk om op deze vragen in te gaan.
Cortona, Toscane, Italië 2014

1. Van wie heb je de passie voor interieur geërfd?
In mijn familie ben ik de enige die zo sterk met de passie voor interieur besmet is. De rest vind het al snel goed. Eenmaal het huis ingericht blijft het bij hen meestal jaren hetzelfde. Bij mij is dat niet het geval. Zodra ik bezig ben met een klus, ben ik in mijn hoofd al druk bezig met het volgende dat ik graag wil aanpakken. Mijn hoofd loopt over van ideeën.


2. Ben je volledig tevreden met je huis of heb je nog wensen?
Ik denk dat iemand met een interieur passie nooit helemaal tevreden is. Het kan altijd net even anders. De verandering hoeft niet altijd groot te zijn. Soms bestaat het uit het aanpassen van de decoratie of dingen een ander plekje geven. Op zich ben ik zeker tevreden met het huis dat we hebben, maar nu we alweer 10 jaar op deze plek wonen zou ik toch graag het een en ander willen veranderen. Omdat de veranderingen die ik wil aanbrengen best wel prijzige aanpassingen zijn, staan ze op mijn wensenlijstje en zullen naar gelang onze financiën één voor één uitgevoerd worden. In een eerdere post schreef ik dat ik onze keuken een landelijkere uitstraling wil geven. Mijn man en ik zijn er nog niet uit of we dit door kleine aanpassingen zullen doen of dat we gaan sparen voor een geheel nieuwe keuken. Volgend jaar willen we ook onze badkamer gaan opknappen. Ook dat zal een een aanpassing met een behoorlijk prijskaartje zijn. Een andere wens is een veranda die direct aansluit op de woonkamer. 
De basis van ons huis is goed en we wonen er heel prettig. Ook zonder de veranderingen van mijn wensenlijstje is het heerlijk wonen in ons huis.

3. Verander je vaak in je interieur?
Zitgedeelte van de woonkamer
De afgelopen  4 jaren heb ik naast mijn gezin en werk een HBO studie gevolgd waar al mijn tijd en energie in is gaan zitten. In ons huis is in deze periode niet veel veranderd. In mijn hoofd had ik echter een vat met interieurideeën dat aan het overlopen was. Vorig jaar juli verloor ik mijn baan vanwege een reorganisatie. Deze situatie gaf mij de ruimte om, naast het vinden van een nieuwe baan en het schrijven van een scriptie, de ideeën die ik voor ons huis had te gaan uitvoeren. We zijn begonnen met de hal. Hier heb ik in mijn post de metamorfose van hal/trappengat over geschreven. Ook heb ik heel veel kleine dingen opgepakt zoals de vazen met muurvuller, de houten tafel die ik met loogbeits opgeknapt heb en de stoelen die ik met kalkverf een andere look gegeven heb. Ons huis is in een jaar tijd van stijl veranderd maar ik ben er nog steeds niet klaar mee. Het is zo leuk om steeds iets te veranderen. Soms een grote verandering, soms ook heel klein. Wie mijn blog volgt zal de ideeën die ik nog wil gaan uitvoeren één voor één voorbij zien komen. 


De rode en Engels georiënteerde fase (10-15 jaar geleden!) In het echt was de
kleur rood donkerder.




4. Vinden de andere gezinsleden de woonstijl die jullie hebben mooi?
We vinden de woonstijl van ons huis allemaal mooi. Onze kinderen vinden dat het er in ons huis gezellig uitziet. Mijn oudste dochter wil zelfs met me naar de kringloopwinkel, als ze op zichzelf gaat wonen, om samen met mij meubels uit te zoeken en die mag ik dan vervolgens opknappen. Mama zal zeker helpen maar ze zal ook zelf moeten klussen. Ik vind het heel leuk dat ik haar met het kringloopvirus heb aangestoken. Haar smaak is alleen een beetje industrieëler. We komen er samen wel uit.









5. Omschrijf jezelf eens.
Dat vind ik best lastig. Ik weet niet goed welke kant ik met deze vraag op moet gaan. In de introductie van Casa di Narda heb ik al het een en ander geschreven over mezelf. Ik schrijf over diverse onderwerpen in mijn blog maar voornamelijk over mijn passie voor wonen en interieur. Ik ben al vanaf mijn tienerjaren steeds bezig met de styling van interieur. Toen ik nog thuis woonde heb ik diverse keren mijn kamer helemaal veranderd of ik verplaatste de spullen in onze woonkamer. Mijn moeder werd af en toe een beetje gek van mij. Toen ik eenmaal een eigen stek had kon ik lekker los gaan met verven van muren, decoreren, meubels opknappen etc. Ik hield altijd al van oude/antieke elementen gecombineerd met nieuw en een landelijke stijl. Hoewel ik een modern en strak interieur bij anderen best mooi kan vinden zal ik hier zelf nooit voor kiezen. 
Het kleurgebruik is in de loop der jaren gigantisch veranderd. In mijn eerste appartement zat een schrootjeswand die ik helemaal zalmroze geverfd heb. Daar moet ik nu echt niet meer aan denken. Maar ook toen al koos ik voor een matte uitstraling, dat dan weer wel. 
Ook in het eerste appartement waar ik samen met mijn man in ging wonen was er weer een schrootjeswand die zalmroze geverfd werd. In het huis dat we daarna samen gekocht hebben had de vorige eigenaar ook de kleur zalmroze gebruikt. Niet lang na onze verhuizing zijn we overgegaan op de kleur geel en daarna op de kleur rood. In die periodes allemaal mooi maar nu niet meer. In de 10 jaar dat we nu in ons huis wonen hebben de wanden van de woonkamer de volgende kleuren gehad. In het begin Shaded White (licht grijs) van Farrow and Ball, daarna Smoked Throut van Farrow and Ball en sinds kort Elefante van Carte Colori. 

6. Heb je mensen in je omgeving waar je je passie mee kan delen?
Gelukkig zijn er meer mensen met een passie voor wonen. Dat wil niet zeggen dat deze mensen dan ook allemaal van de landelijke stijl houden. 
Eén vriendin heeft haar huis ingericht in een Engelse landelijke stijl. Hiervoor heeft zij de hulp ingeroepen van een decoratrice uit België. Samen met haar ga ik regelmatig naar woonwinkels in de omgeving of open dagen. 
Een andere vriendin, met een strakkere interieurstijl, vindt de verven die ik in huis gebruikt heb zo'n mooie uitstraling hebben en vraagt regelmatig om advies. Dat vind ik dan ook weer leuk.
Mijn moeder vindt het ook leuk als ik met haar mee denk als ze iets nieuws voor haar interieur wil aanschaffen. Ik heb laatst een lamp voor haar opgeknapt. Besmet met het kringloopvirus had ze een staande houten lamp gekocht maar twijfelde of het wel iets kon worden. Ik neem deze dan mee naar huis en laat de lamp dan pas zien als de metamorfose klaar is. Mijn moeder vindt het, net als vele anderen, heel lastig om vooraf te zien of iets weer mooi kan worden. 

7. Facebook of bloggen?
Voor mijn interieur of ander passies vind ik Facebook minder geschikt. Dan gebruik ik liever mijn blog. In mijn blog kan ik langere berichten schrijven en foto's toevoegen. Kleine berichtjes verstuur ik dan weer met Facebook. Facebook gebruik ik de laatste tijd niet meer zoveel.

8. Wat is het meest bijzondere wat je hebt meegemaakt in je leven?
Als je niet meer zo heel piep jong bent dan zijn er al heel veel bijzondere dingen in je leven gebeurt maar het meest blij ben ik toch wel met de geboorte van onze twee meiden. Elke verjaardag weer denk ik aan de dag dat ik ze voor het eerst in mijn armen kon houden en vertel ik hen ook steeds weer hoe blij ik met hen was (en ben!). Ik ben ook heel dankbaar dat ik 2x mocht meemaken moeder te worden.

9. In wat voor soort huis wonen jullie?
Een eigen huisje bouwen met rommel van de bouwplaatsen. Vinexlocatie in aanbouw
is een paradijs voor kinderen
Wij wonen in een twee-onder-één-kap woning op een grote Vinex-locatie onder de rook van Rotterdam. Ons huis ligt met de tuinkant aan een grote singel. De huizen aan de andere kant van het water staan haaks op deze singel zodat wij zo goed als geen directe inkijk hebben van onze overburen. Onze tuin ligt hoger dan het wandelpad dat langs het water loopt, waardoor wij heerlijk vrij in onze tuin kunnen zitten. We hebben een heerlijk ruim huis. De tuin is, zoals bij veel nieuwbouw woningen, beperkt van omvang. Wij hebben hier bewust voor gekozen omdat wij een druk leven hebben en in de zomer niet al onze vrije tijd aan tuinonderhoud willen besteden. Ook gaan wij graag een aantal weken per jaar op vakantie, vaak in een periode dat de tuin veel onderhoud (sproeien enz....) nodig heeft. Door de beperkte omvang van de tuin vind ik het heerlijk om er in te werken en ervoor te zorgen dat alles picobello uitziet.


Ons huis in aanbouw (en dat van de buurtjes). Aan onze kant nog zonder tuinkamer,
die hebben we later aangebouwd.


10. Waarom ben je begonnen met bloggen?

In een WLS van een aantal jaren geleden zag ik de reportage van Martine van Herpe. In de reportage werd de naam van haar blog genoemd en die ben ik toen gaan lezen. Er ging een hele nieuwe wereld voor mij open. Ik was zeer geïnspireerd door Martines blog maar zag ook dat zij andere blogs volgde. Die ben ik toen ook gaan lezen en volgen. Ik vond en vind het een heel leuke manier om je passie met anderen te delen. Toen ik klaar was met het schrijven van mijn scriptie durfde ik het aan om zelf te starten met het schrijven van een blog en mijn passies te delen met anderen. Ik heb er nu ook tijd voor en ik vind het heerlijk. Het maakt dat ik nog bewuster bezig ben met de dingen die ik leuk vind.

11. Op welke plek in huis ben je graag en waarom?
Er is niet een bepaalde plek in huis waar ik met meer plezier ben dan op een andere plek. Ik heb de afgelopen jaren voor mijn studie wel heel veel tijd doorgebracht aan het bureau dat op zolder staat. Hier staat een verschrikkelijk uitziende bureaustoel, maar die zit zo lekker!!!!!! Ik heb nog steeds het voornemen om op de markt een lap stof te kopen en er dan een hoes voor te maken maar dat is er nog steeds niet van gekomen. Waarschijnlijk ook omdat ik een hekel heb aan het werken met een naaimachine. Laat mij maar achter een computer zitten en berekeningen in Excel maken. Met de naaimachine heb ik altijd ruzie, die doet nooit wat ik wil.
Vanaf onze verhuizing hebben we een paar jaar moeten wachten op ijs en sneeuw, maar wat hebben we genoten van
het ijs op de singel toen het eindelijk zover was. Met iedereen de sneeuw weggeschoven en een ijsbaan gemaakt.

Ik ben door alle vragen van Anita heen en hoop dat jullie mij hierdoor een beetje beter hebben leren kennen. Dat is in ieder geval het doel van de nominatie. Hierbij nomineer ik de volgende blogster en hoop dat zij naar aanleiding van de nominatie de vragen die ik bedacht heb wil beantwoorden. De blogster die ik nomineer is:

Inge van de blog deknotwilg.blogspot.nl/

Ik heb de volgende vragenlijst voor jou samengesteld:
1. Hoe zag je woonkamer er een jaar of 10 geleden uit?
2. Waarom ben je begonnen met bloggen?
3. Wat vindt de rest van je familie van het bloggen?
4. Verander je vaak van stijl?
5. In wat voor soort huis woon je?
6. Wat is je grootste miskoop?
7. Op welke prestatie in je leven ben je het meest trots?
8. Ben je helemaal tevreden met je huis?
9: Voor welke persoon heb je bewondering?
10. Wat betekent thuis voor jou?

Ik zou het heel leuk vinden als je de nominatie aanneemt en mijn vragen beantwoordt. Voel je echter niet verplicht om dit te doen. Ik vond het zelf heel leuk om in deze post de vragen van Anita te beantwoorden.

Een mooie lamp...en nog één....en nog één!

Degenen die mijn blog al langer lezen weten dat ik graag en veel bij kringloopwinkels naar binnen loop. Soms kom ik er wekenlang helemaal niks tegen waarvan ik denk dat ik er toch wel weer iets leuks van kan maken, maar er zijn ook tijden dat ik elke week weer met iets thuis kom. De afgelopen weken heb ik bij de kringloopwinkel meerdere lampen gevonden die de moeite waren om mee naar huis te nemen. Twee lampjes heb ik al in een eerdere post laten zien en die staan nu in mijn slaapkamer. Een aantal weken geleden kwam ik een houten tafellamp tegen met prachtige vormen. De kap op de lamp was een echte draak en heb ik direct in de afvalcontainer gedaan. Dit soort oude lampen zijn vaak van een kwaliteit waar de huidige houten lampen, naar mijn mening, niet aan kunnen tippen. Ik wilde het hout kaal maken maar de laklaag op de lamp was zo hard dat na twee keer lang in de verfafbijt te hebben gestaan de laklaag nog steeds niet losliet. Ik heb mijn plan aangepast en de houten voet voorzien van een nieuwe verflaag in plaats van loogbeits. Ik ben zelf zeer tevreden met het resultaat.





De verf, die ik gebruikt heb voor de lampenvoet, heb ik bij Karwei gekocht. Bij Karwei worden kleine proefpotjes van het merk Le Noir & Blanc verkocht en ik had hier een paar potjes van op voorraad gekocht. Altijd makkelijk voor kleine verfprojectjes en dat blijkt nu ook maar weer. Op de lampenvoet zit de muurverf Nuance in de kleur Charcoal black. Op het potje staat aangegeven dat je met de verf een sleets effect door kleurnuances krijgt. Ik vind het een heerlijke product en vind dat er niks teveel beloofd wordt op het potje. Omdat ik echter in huis geen plaats heb voor nog meer tafellampen is deze lampvoet te koop (zonder de lampenkap).  Ik heb een aparte verkooppagina bij mijn blog gemaakt waar ik zo nu en dan spullen te koop zal gaan aanbieden.

Tegelijk met het vorige lampenvoetproject heb ik nog een andere tafellamp een nieuw leven gegeven. Hier deed het verfafbijtmiddel gelukkig wel zijn werk en kreeg ik het hout kaal. Daarna heb ik de lampenvoet in de loogbeits Verweerde Eik van Esatto gezet. Deze heb ik sterk verdund met water omdat ik uit ervaring weet dat de onverdunde loogbeits donker kan uitvallen en dat wilde ik deze keer niet. Na het drogen van de loogbeits heb ik een laag wasvernis Walnoot aangebracht. De wasvernis heb ik ook bij Esatto gekocht. Bij Esatto kan je deze producten in kleine hoeveelheden aanschaffen en dat vind ik heel handig voor mijn hobbymatig gebruik. Het uiteindelijke resultaat vond ik echter weer te bruin. Ik heb er daarna nog een sterk verdunde laag grijze muurverf op aangebracht.
Toen had de lampenvoet eindelijk de look die ik in mijn hoofd had.






Helaas heb ik ook voor deze tafellamp geen plaats in mijn huis en is deze ook te koop via mijn verkooppagina.

Voor onze jongste dochter had ik al maanden geleden een ouderwetse koperkleurige kroonluchter gekocht, natuurlijk ook weer bij een kringloopwinkel. Het opknappen van de lamp is door mijn man gedaan. Hij heeft eerst de oude bedrading vervangen, de lamp schoongemaakt en geverfd. Hiervoor had ik bij de Action een spuitbus met matte zwarte verf gekocht. Na het verven heb ik er nog een laag wasvernis naturel van Polyvine opgesmeerd waardoor de harde zwarte kleur afgezwakt wordt en de lamp er een beetje sleets uitziet. De kapjes voor de lamp kocht ik bij de Kwantum. Onze dochter is heel blij met haar nieuwe lamp.







De muren van de kamer van onze dochter krijgen na het eindexamen een andere kleur die meer past bij de leeftijd die ze nu heeft. Nog één week "vakantie" en dan start voor haar een zeer spannende tijd. Wij hopen dat we in juni de vlag mogen uithangen met haar tas eraan. Fingers crossed!!!!!!!
Op haar kamer staat deze prachtige antieke kledingkast.



Toen ik met het fototoestel in de weer was, voor de lampen die afgelopen week opgeknapt zijn, heb ik ook nog een paar sfeerfoto's gemaakt. Je moet blijven oefenen met het toestel nietwaar!!




Nu ga ik nog even genieten van het zonnetje dat onverwacht toch schijnt. Volgens de berichten zou het een bewolkte dag worden. Ik wens iedereen een heel fijn weekend en tot mijn volgende post.

Groetjes, Margo

P.s. De verkooppagina van Casa di Narda zit aan de rechterkant van mijn blog boven Follow me by Bloglovin. Om weer terug te gaan naar mijn berichten klik je op startpagina.

Buitenleven

In ons dorp is op de vrijmarkt van Koningsdag altijd een stand met buitenplanten te vinden. Daar heb ik op deze dag een aantal éénjarigen gekocht. Omdat ik op de fiets was kon ik er minder meenemen dat ik eigenlijk wilde. Thuisgekomen heb ik ze in de achtertuin neergezet omdat ik geen potgrond meer had. Daarna sloeg het weer om en was het niet echt lekker om buiten aan de slag te gaan. Afgelopen weekend was het lekker weer en ben ik samen met mijn man in de tuin aan de slag gegaan. Heerlijk om weer buiten bezig te zijn. Ik ben een echt zomermens en ben dan ook het liefst buiten. Samen hebben we de lege potten met planten gevuld. Voor onze voortuin heb ik nieuwe manden gekocht. De grootste staat op een tuintafeltje, dat wij tijdens een vakantie in de Provence gekocht hebben. Vraag niet hoe alles wat we daar gekocht hebben in de auto paste, maar het is gelukt alles mee naar huis te krijgen. Op de 2 stoeltjes die ernaast staan heb ik de manden met lavendel gevuld.



Onder de tafel ligt nog een krans waarin een mandje met viooltjes hangt. De viooltjes ga ik binnenkort vervangen door andere zomerbloeiers. Viooltjes zijn de eerste plantjes die weer wat kleur aan de tuin geven en ik kan dan ook altijd met moeite afscheid nemen van deze bloeier. Echter na de regenbuien en hevige storm van de afgelopen week zien ze er opeens een beetje verfomfaaid uit. Tijd voor iets nieuws!


Aan de rand van de voortuin staan tussen de Liquidambers een aantal Annabellen. De twee Liquidambers in onze tuin zijn leibomen. Helaas duurt het altijd lang voordat er weer nieuw blad aan de bomen komt, maar als de bomen uitlopen hebben ze prachtig blad. In de herfst krijgt het blad een rode kleur. De Annabellen hebben weer mooi blad gekregen maar nog geen bloemen. Gelukkig maar want met de storm van afgelopen dinsdag waren die vast omgewaaid.


Omdat wij een luifel boven de voordeur hebben plaats ik er geen bloemen of planten meer. Te vaak ben ik de arme planten, die daar stonden, vergeten water te geven en ook via een regenbui kwam er geen water in de potten terecht. Daarom maar andere decoratie die geen water nodig heeft.

 Aan de voordeur heb ik een wortelkrans opgehangen.

De krans met schelpen, die ik in een eerdere post al heb laten zien, heb ik aan de deur van ons tuinhuis opgehangen. Opeens vond ik de decoratie in huis te druk en moest er het een en ander even verplaatst worden of weg. 

De schaal met het potje dat ik een andere look gegeven heb staat ook buiten en heeft een plekje op onze buitentafel gekregen.



De lente zet in de tuin nu echt door. De buxus begint uit te lopen en zal over een paar weken weer gesnoeid moeten worden. In de vaste planten zijn de eerste bloemen te zien.


De bloemen van de fuchsia vind ik ook altijd zo mooi.

Zelfs de kleuren van een uitgebloeide tulp hebben hun charme.

En als ik dan met een boek neerplof op de loungebank ruik ik de geur van de seringenboom die nu volop in bloei staat. Het is een seringenboom op stam die 2x per jaar bloeit.

Als ik dit zo opschrijf dan en de foto's zie van mijn tuin dan bedenk ik dat ik een zeer bevoorrecht mens ben. De laatste tijd grijpen mij de beelden van de bootvluchtelingen steeds meer aan en ben ik verbaasd en ook verwonderd over de harde en haast onmenselijke reacties op internet. Het is de Middellandse Zee waar wij over twee maanden onze vakantie gaan vieren waar zoveel anderen de dood vinden. Op zoek naar een beter leven. Wie kan je dat kwalijk nemen? Zou ik zelf ook doen voor mijn gezin als ik bijvoorbeeld in Syrië zou wonen. Dan zocht ik ook een veilige plek voor mijn kinderen. Niemand laat zomaar zijn roots, familie, huis, vrienden, .....zijn leven achter als er niet een heel goede reden voor is. Ik denk dat de meeste mensen een goed leven hadden voordat er oorlog en terreur was. Ik denk hier namelijk wel eens aan als ik heel gelukkig, met iedereen die mij dierbaar is, samen ben. He, dat wilde ik toch even kwijt. 

Na mijn overpeinzing wens ik jullie een fijn weekend en geniet net als ik van het buiten zijn.

Groeten, Margo