Sfeer

Sfeer

zaterdag 19 december 2015

Werk in uitvoering

Allereerst wil ik iedereen die mijn blog leest en/of volgt fijne feestdagen en een heel goed 2016 wensen en bedanken voor het lezen van mijn blog en de leuke reacties op mijn berichten.


Hier in huis heeft iedereen twee weken vakantie behalve de schrijfster van dit blog zelf. Volgende week nog 2 dagen werken en dan mag ik ook gaan genieten van de kerstvakantie. In mijn vorige post schreef ik al dat we de kerstvakantie ook gaan gebruiken om te klussen. 
Het is al een langere tijd een grote wens van mij om de uitstraling van onze keuken te veranderen en met de realisatie van deze wens zijn we (op dit moment alleen manlief) gestart. Vorig weekend is de "oude" afzuigkap gesloopt zodat mijn man kon zien hoe de nieuwe aangesloten moet worden en hoe hij de door mij gewenste schouw kan maken. De hele afgelopen week had ik daardoor al geen afzuigkap meer en ook geen verlichting boven de kookplaat. Dat was heel onhandig en het zag er ook zo kaal uit. Beter gezegd, het zag er niet uit. Maar ja, dat hoort erbij. Als iets er niet meer is dan merk je pas hoeveel handelingen je onbewust doet. Tijdens het koken ging mijn arm elke keer naar boven om het knopje van de afzuigkap en het licht te zoeken!


Na lang wikken en wegen heb ik ook de knoop doorgehakt wat betreft de kleur van de keukendeurtjes en een beslissing genomen in welke kleur de deurtjes geverfd gaan worden. De verf heb ik vorige week bij Willemien en Corneel besteld. De twee eigenaressen herkennen me al en weten als ik binnenkom dat ik weer aan de slag ga met verf. Gisteren heb ik de bestelling opgehaald en ik ben er helemaal klaar voor om te starten met verven. 


Voor de keukendeurtjes heb ik twee kleuren van Carte Colori laten mengen omdat ik de één te licht en de ander te donker vond. De dames van Willemien en Corneel gaven me dit advies toen ik mijn plannen om de keuken te verven met hen besprak en ik vertelde dat ik maar niet kon besluiten welke kleur het beste zou zijn. De wanden krijgen een laag kalkverf met als bescherming een matte laklaag. Zonder de beschermlaag vind ik kalkverf te kwetsbaar in een keuken.  
Vandaag heeft mijn man een frame gemaakt waar de nieuwe inbouw afzuigkap en afdekplaten  aan gemonteerd gaan worden. Foto's van deze fase zal ik jullie besparen. 

We hebben veel te doen deze vakantie voordat alles klaar is maar ik haal altijd veel energie uit dit soort klussen. Het is voor mij een uitlaatklep. Voor mijn werk zit ik het grootste deel van de tijd achter een beeldscherm en creativiteit wordt op mijn vakgebied niet echt gewaardeerd. In mijn vrije tijd hou ik er daarom van om met mijn handen te werken en creatief te zijn. 
Blijkbaar ben ik op de afdeling van de organisatie waar ik bij werk niet de enige die op deze manier een uitlaatklep gevonden heeft. De afgelopen week ontdekte ik dat een collega houtbewerking als hobby heeft en dat hij prachtige voorwerpen maakt. Om zijn hobby te bekostigen verkoopt hij deze voorwerpen ook en afgelopen week had hij een aantal van deze voorwerpen naar het werk meegenomen voor collega's die hierin misschien geïnteresseerd zouden zijn. Toen ik zag wat hij allemaal gemaakt had was ik best onder de indruk en heb ik er een paar foto's van gemaakt. Helaas had ik alleen de camera van mijn telefoon bij de hand en was de kantooromgeving waarin wij werken niet de meest ideale en sfeervolle omgeving om de voorwerpen goed tot hun recht te laten komen. 


De stop van deze pot is van ook hout gemaakt en zwart geverfd door mijn collega.



Het hout dat mijn collega voor de voorwerpen gebruikt is afkomstig van bomen uit de omgeving. De schaal op de onderste foto vond ik heel mooi maar deze was al door een andere collega gekocht maar mijn collega heeft beloofd dat hij een andere voor mij zal maken. Omdat ik hou van vergrijsd hout krijg ik een schaal van onbehandeld hout zodat ik deze kan bewerken met loogbeits. Mijn collega behandelt de voorwerpen altijd met walnoot olie. 

Nu nog even een sprongetje naar de kerstdagen en de keuze stress voor het kerstdiner. Ik vind de commercial van de Jumbo van dit jaar super en geeft precies weer hoe moeilijk het is om uit het grote aanbod van lekkere producten een keuze te maken. Wij hebben onze wederzijdse ouders uitgenodigd voor het kerstdiner op 1e kerstdag en al weken was ik aan het dubben wat ik zou gaan maken. Wat de keuze moeilijk maakt is dat niet iedereen alles lust. Plotseling was daar de oplossing. Mijn dochter kreeg op haar stageplek van een leverancier een relatiegeschenk en dat was een enorme gerookte zalm. Hiermee was gerecht nummer één van het diner ontstaan. Toast met kruidenkaas en gerookte zalm. 
De volgende gang vindt iedereen bij ons altijd lekker. Zelfgemaakte heldere rundvlees/groentesoep. De soep kan de dag voor kerst al gemaakt worden zodat deze vlak voor het diner alleen nog maar opgewarmd hoeft te worden. 
Toen kwam echter de keuze van het vlees voor het hoofdgerecht. Dat was een uitdaging omdat alle gasten iets anders niet lusten. Ik heb het opgelost met een variatie van diverse vlees/kipgerechten van AH die ik in de oven kan garen.Twee soorten warme groenten, een lekkere salade en gefrituurde pureetoefjes erbij en voila het hoofdgerecht is klaar.
Pffff.... wat was ik blij toen ik eindelijk bedacht had om verschillende soorten vlees te maken en dan te garen in de oven. Geen keuzestress meer, makkelijk te bereiden en iedereen kan eten wat ie lekker vindt. Het nagerecht bestaat uit verschillende kleine hapjes en daar heeft AH me ook weer mee geholpen. Ter afsluiting nemen we dan nog een heerlijke kop koffie. 
Dat wordt dan wel een flinke wandeling op tweede kerstdag om de calorieën weer te verbranden maar wandelen doen we gelukkig toch graag. 

Ik hoop dat ik jullie in de eerste post van het nieuwe jaar het resultaat van onze klus kerstvakantie kan laten zien en dat de keuken net zo mooi geworden is als ik al in mijn hoofd heb.

Fijn weekend, fijne kerstdagen en een heel goed 2016.

Groet, Margo







zondag 13 december 2015

Kerstsfeer in Casa di Narda

Morgen is onze oudste dochter jarig en sinds haar geboorte hebben wij als traditie dat de kerstboom voor 14 december versiert in de woonkamer staat. Heel veel vrouwen hebben vlak voor de geboorte van hun kind de drang om het huis schoon te maken maar dat was bij mij anders. De kerstboom moest en zou helemaal versierd zijn en dat kon echt geen dag wachten.
Ook dit jaar heb ik mijn best gedaan om de woonkamer weer in kerstsfeer te brengen en de kerstboom op te zetten voor de verjaardag van onze oudste. Nu samen met mijn oudste kind dat vanaf morgen officieel geen tiener meer is maar een jong volwassen vrouw. Een kind en vrouw om trots op te zijn en dat ben ik dan ook.

Samen hebben we de boom van vele lichtjes, 200 in totaal, voorzien en heel veel kerstversiering. Het is een prachtige boom geworden maar wat blijkt het toch moeilijk te zijn om de sfeer van de boom op een foto vast te leggen. Het is me niet gelukt om een goede foto van de complete boom te maken maar wel van een aantal versieringen die erin hangen.




De kersthangers heb ik in de loop der jaren verzameld. Ze zijn behoorlijk groot en ook best wel zwaar en hangen boven in de boom aan stevige takken.

De kerstklokken heb ik dit jaar aan mijn verzameling toegevoegd. Ik kwam ze tegen bij het lokale tuincentrum. Heel even heb ik getwijfeld of ik ze zou meenemen want in originele staat waren ze wit en ik ben niet dol op deze kleur. Ik heb ze toch meegenomen en bewerkt met pastewax in de kleur Carbon.


Verder is de boom versiert met houten kersthangers die ik bij de A..... heb gekocht. De hanger hieronder heb ik bewerkt met restjes verf en kunstsneeuw.


De hanger in de vorm van een engel heb ik vorig jaar bij het Kruidvat gekocht en bewerkt met loogbeits van Esatto.


De grote kruik heb ik met kerstgroen opgemaakt. Voor deze periode vind ik dat toch wel gezellig. Zelf had ik er niet aan gedacht om de kruik te voorzien van kersttakken maar ik zag het op FB voorbij komen en vond het een leuk idee.





Op de eettafel staat een windlicht met een kerstklok voorzien van een klein eucalyptus toefje.


In de tinnen schaal op de salontafel heb ik de houten sierballen omgeruild voor kerstballen.


Op de schouw heb ik twee kleine kerstboompjes neergezet en in het midden een krans en engeltje. 's Avonds branden er gezellig kaarsjes in de twee glazen die voor de kerstboompjes staan. In combinatie met de brandende haard is dat een mooi plaatje.




Casa di Narda is in kerstsfeer gebracht, geheel in onze traditie, voordat onze oudste haar verjaardag viert. We gaan een paar weken genieten van een iets uitbundigere decoratie in de woonkamer dan gewoonlijk maar na oud en nieuw meestal ook weer snel back to basic.

Op dit moment zijn we bezig met de voorbereidingen om aan de slag te gaan in de keuken. Met een paar aanpassingen willen we een sobere, landelijke sfeer creëren. De "paar" aanpassingen zijn best wel wat werk maar het eindresultaat gaat heel mooi worden. Vanwege het klussen heb ik niet veel tijd om te schrijven maar als alles klaar is zal ik jullie onze "nieuwe" keuken natuurlijk laten zien.

Ik wens jullie nog een fijne avond en geniet nog even van het weekend.

Groetjes, Margo

vrijdag 27 november 2015

Iets lekkers voor bij de koffie



Ik loop een beetje vooruit op een feest dat pas aan het eind van de decembermaand zal plaatsvinden en dat is oudjaarsavond. In ons land is het dan gebruikelijk om oliebollen of appelbeignets te eten maar in Limburg kent men ook nog andere lekkernijen die dan gegeten worden. Dit zijn strikken en wafels en ik ben dol op WAFELS. 
Nu zijn er vele soorten wafels maar ik ga een recept met jullie delen voor een cakewafel. Die zijn echt ontzettend lekker, verslavend lekker. Neem je er één dan wil je ook een tweede...... of nog meer. Als ik deze wafels maak dan bak ik altijd een heel koekblik vol en dan denk ik altijd dat ik  voorlopig een voorraadje heb. ECHT NIET!!!! We zijn er allemaal dol op en vinden het heel moeilijk om het bij 1 of 2 te laten. Het koek(wafel)blik is bij ons in huis zo weer leeg. Jullie zijn dus gewaarschuwd!  

Om deze wafels te maken moet je over een hartjeswafelijzer beschikken. Zelf heb ik er ooit één bij de Aldi of Lidl gekocht, maar volgens mij zijn ze ook bij Blokker of dergelijke te koop.



De ingrediënten zijn:

1 kuipje margarine 250 gr
500 gr zelfrijzend bakmeel
250 gr witte basterdsuiker
bakpoeder
5 eieren
snufje zout

Het beslag maak je in dezelfde volgorde als beslag voor een cake:
Eerst de margarine, snufje zout en theelepel bakpoeder met de witte basterdsuiker tot een schuimige massa mixen. Daarna de eieren één voor één toevoegen en daarna in gedeelten het meel. 


Het beslag is steviger van structuur dan beslag voor een cake. Dat is ook noodzakelijk want anders loopt het zo weg van het wafelijzer. Ik zet mijn wafelijzer altijd op de hoogste stand maar dat is even uitproberen met je eigen wafelijzer.
Per hartje leg ik een volle puddinglepel beslag op het ijzer. Voordat je er beslag oplegt het ijzer even goed invetten met margarine. Als het beslag op het wafelijzer ligt het deksel sluiten en ongeveer 1,5 minuut wachten. Als ze een mooie goudbruine kleur hebben dan zijn ze klaar.


Leg ze op een rooster om af te koelen. Als de wafels afgekoeld zijn kunnen de hartjes van elkaar afgebroken worden. Ik berg ze altijd op in een koekblik. In principe kan je ze lang bewaren maar zoals ik al eerder schreef is het koekblik bij ons altijd in een mum van tijd leeg. Hierdoor heb ik geen kans gekregen een gezellige foto te maken van een goed aangekleed wafeltje (toefje slagroom!)


Wafels bakken is absoluut niet moeilijk en ik heb dit vaak samen met mijn kinderen gedaan toen ze klein waren. Ze vonden dat altijd heel gezellig om te doen. Ook ruikt het dan ook zo lekker in huis. Het valt me op dat iedereen altijd blij wordt als er een baksel in de oven staat en de geur zich door het huis heen verspreidt. Ik weet niet of dat komt door de geur of van het vooruitzicht dat er iets lekkers bij de thee/koffie zal zijn.

Ik wens jullie een heel fijn weekend. 

Groet, Margo





vrijdag 20 november 2015

Erfstukken

Mijn lieve tante kan helaas niet meer in haar eigen huis blijven wonen omdat haar gezondheid te wensen overlaat. Inmiddels woont zij in een verzorgingshuis waar zij gelukkig wel nog een aantal van haar eigen spullen heeft kunnen plaatsen. Zij woonde echter in een groot huis en dan moet er veel opgeruimd worden. Mijn tante had na het overlijden van mijn oma, die dol was op mooie serviezen en glazen, het koffieservies gekregen en vroeg via mijn moeder of ik hier interesse in had. Natuurlijk had ik dat want ik ben ook besmet met het servies- en glazenvirus. Nu woont mijn tante, zoals het merendeel van mijn familie, in het zuiden van het land en ik in het westen. Het servies was dus ook niet snel even opgehaald. Gelukkig bood mijn moeder aan om het servies voor mij op te slaan in hun garage.  Een paar weken geleden waren we op visite bij de familie in het zuiden en ben ik met mijn moeder het servies gaan ophalen in de garage. En toen bleken er toch nog wel een paar andere pareltjes in de garage te staan. Deze pareltjes heb ik ook maar mee naar huis genomen. Ik ben heel blij met deze "erfstukken".

In de garage vond ik twee tinnen schalen, een grote en kleine. Ik vertelde mijn moeder dat ik al diverse keren in de kringloopwinkel met zo'n schaal in mijn handen had gestaan. Waarom ik ze daar niet gekocht heb....... ik weet het niet. De schalen zijn prachtig om mee te decoreren.





Doordat ze al een paar jaar in een onverwarmde garage stonden zijn ze niet meer helemaal gaaf maar dat vind ik er eigenlijk juist zo mooi aan. Ik zeg vaak dat juist de imperfectie en niet de perfectie iets mooi maakt. Ik hou van robuuste en handgemaakte spullen. Deze zijn vaak niet helemaal glad zoals bij machinale productie.

In de kleine schaal heb ik vaak fruit liggen. Precies waar de schaal vroeger voor bedoeld was. Ook het kleine tinnen bordje is een vondst uit de garage, het houten schaaltje een kringloopvondst.



In de garage vond ik ook nog een smeedijzeren kaarsenstandaard. Die heeft een plekje in de houten bak op de eettafel gekregen, samen met een aantal houten exemplaren.



Het servies van mijn tante staat in de kast van de eetkamer. Het is helaas niet meer compleet maar ik zal het altijd bewaren. Mijn tante wist hoe dol ik was op de spullen van mijn oma en ik vind het heel lief van haar dat zij dit nu aan mij doorgeeft. 



Ik ben erg blij met de spullen die ik van mijn moeder en tante gekregen heb. Het delen van onze spullen zit in het DNA van onze familie. Meubelstukken, lampen, kleding, tijdschriften..... alles verhuist wel eens van adres. Dat vinden wij heel normaal, we zijn er mee opgegroeid. Wat zou het fijn zijn als we dit ook op grotere schaal zouden doen. Gewoon een ander laten meedelen in de voorspoed die jezelf ten deel valt. 

Patricia, de vrouw van een ex-collega en lezer van mijn blog, wees mij erop dat ik al een hele tijd geen post meer geschreven heb over eten en koken en daar zou ik toch ook over schrijven in mijn blog. In mijn volgende post wil ik dat wel weer een keer gaan doen. Dit wordt dan ook een "erfstuk" want het is een een oud familierecept. Helaas niet zo goed voor de slanke lijn maar lekker!!!!!

Ik wens jullie een heel fijn weekend.

Groet, Margo

P.s. Mam en tante Miek super bedankt.







vrijdag 6 november 2015

Het kleinste kamertje

Het kleinste kamertje bij ons in huis heeft een complete metamorfose ondergaan. Geïnspireerd door vele voorbeelden ben ik aan de slag gegaan om in het kleinste kamertje een sobere sfeer te creëren. Het eindresultaat vind ik goed gelukt.




Op de muur zaten witte tegels. Daar was eigenlijk niks mis mee maar die gaven niet de sfeer waar ik zo dol op ben. In een eerdere post had ik al een keer de vraag gesteld of er lezers ervaring hebben met het verven van tegels. Ik heb een aantal adviezen ontvangen en deze heb ik dankbaar toegepast toen ik aan de slag ging. Helaas kwam ik tijdens het klussen ook voor een uitdaging te staan. 

Omdat ik kalkverf wilde gebruiken heb ik eerst een laag corifondo aangebracht op de tegels. Deze laag is nodig voor een goede hechting van de kalkverf. Ik merkte tijdens het opbrengen al dat de corifondo niet dekte op de kitranden. Optimistisch als ik dan ben, of naïef :-), ging ik toch de volgende dag verder met de eerste laag kalkverf. Ook de kalkverf wilde niet hechten op de kitranden. Op sommige plekken dekte de verf wel en op andere plekken niet. Blijkbaar had onze aannemer niet overschilderbare kit gebruikt. Ook na de 2e laag kalkverf  waren de kitranden niet overal gedekt. Om toch tot een mooi eindresultaat te komen heb ik toen een aantal keren alleen de kitranden geverfd. Na een paar keer zat de verf dan toch goed op de kitranden en heb ik alles nog een keer opnieuw geverfd. Wat was ik opgelucht toen alles goed in de kalkverf zat. Ik heb kalkverf van Carte Colori in de kleur Corno gebruikt. 




Om de gekalkte muren te beschermen tegen vocht heb ik nog twee lagen matte vernis aangebracht. Op de foto's lijken de muren een beetje vlekkerig maar dat is in het echt niet het geval. In het midden van de muur zat tussen de grote tegels een sierrand. Over deze rand heb ik een houten sierlat aangebracht omdat ik deze rand niet mooi vind.

Bij het Hogehuys in Kessenich kocht ik een toiletrolhouder. Deze vind ik goed passen bij de sobere stijl van ons kleinste kamertje.


De schroeven moet ik nog even insmeren met een beetje was zodat ze niet meer opvallen. Dat zag ik pas toen ik deze post aan het schrijven was en goed naar de foto keek.

Na al het werk kan dan ook de decoratie terug. Alles komt nu veel beter tot zijn recht. 




Het was een klus maar ik ben super blij met het eindresultaat. Door de tegenslag duurde het allemaal iets langer dan ik van te voren gedacht had maar dat hoort er blijkbaar allemaal bij. Nu is alles weer klaar en geniet ik ervan dat ook het kleinste kamertje de sfeer heeft waar ik zo dol op ben.

Ik wens iedereen een heel fijn weekend.

Groet, Margo


zondag 18 oktober 2015

Oktober = Woonmaand deel 2 Het Hoogehuys in Kessenich

Vorige week gaf ik in mijn post Oktober = Woonmaand al aan dat ik naar de woonwinkel Het Hoogehuys in Kessenich zou gaan en gisteren heb ik deze bezocht.


Ik had al vele positieve reacties op FB en andere blogs gelezen over deze winkel en ik was dan ook reuze benieuwd of ik net zo enthousiast zou zijn. Beste lezers van mijn blog, de winkel was 
één grote inspiratiebron. Ik kwam ogen te kort om alles in mij op te nemen. De eigenaresse vond het goed dat ik foto's maakte en dat heb ik ook gedaan. Zo kan ik de prachtige sfeerkamer(s) en hoekjes met jullie delen.





Ik zag zoveel mooie dingen en sfeerhoekjes. Door alle indrukken ben ik soms vergeten foto's te maken. Ook mijn man, die meestal toch iets meer behouden is, zag overal mooie spullen. Als je op zoek bent naar mooie, niet alledaagse, verlichting dan kan je bij deze winkel heel goed terecht. 

De eigenaresse gaf aan dat het schilderwerk van de binnenmuren uitgevoerd wordt door Carien Huyskens van Pand 17. Deze dame heeft in het pand aan de Hoogveldstraat en in het tweede pand aan de Venlosesteenweg op sommige stukjes muur echte kunstwerkjes gemaakt. 



De foto van vroeger van het oude Douanekantoor, de 2e vestiging van het Hooge Huys, loopt prachtig over in de met kalkverf geverfde muur. Hier was ik echt van onder de indruk. Super mooi gedaan.

Deze techniek is ook toegepast op de wanden van de slaapkamer in de Hoogveldstraat.



Nog een paar sfeerfoto's van de vestiging aan de Hoogveldstraat.





En ga je dan met lege handen naar huis? Zeker niet! In dit soort woonwinkels gaat mijn hartje altijd sneller kloppen want daar vind ik altijd de juiste spullen voor de projectjes die ik nog wil gaan uitvoeren. Wat ik er precies gekocht heb laat ik zien als ik klaar ben met de projectjes. 

Na het bezoek aan de Hoogveldstraat gingen we door naar de tweede vestiging. De eigenaresse had ons al verteld dat de inrichting en de spullen die er verkocht worden een meer industriële uitstraling hebben. We hadden er alle vertrouwen in dat het ook weer een prachtige winkel zou zijn. Het pand ziet er bij aankomst van buiten al prachtig uit.


De grootste verrassing vonden we de prachtige keuken. Wat een gave, stoere uitstraling. Er zijn zulke inventieve ideeën in verwerkt. Het niet alledaagse, daar ben ik dol op.



We hebben er een hele tijd bij staan kijken en kregen uitleg over hoe de keuken gemaakt is. Ik was er zo van onder de indruk dat ik vergeten ben nog meer foto's te maken en ik weet dat als ik ooit een nieuwe keuken ga kopen dat die deze uitstraling moet hebben. Gelukkig weet ik nu waar ik moet zijn voor de realisatie.

De sfeer van dit pand was inderdaad stoerder en heel gaaf. Ook hier weer prachtige verlichting.  Ook de buitenverlichting bij het pand was prachtig maar hier heb ik helaas geen foto van gemaakt.

Een bezoek aan Het Hoogehuys in Kessenich is echt de moeite waard. Iedereen die houdt van de sobere landelijke sfeer en/of een net iets stoerdere uitstraling zal hier net zo geïnspireerd raken als ik. Vanaf 7 november is het Hoogehuys helemaal in kerstsfeer ingericht en wordt er bijzondere kerstdecoratie verkocht. De adviseur aan de Venlosesteenweg vertelde me dat de "groene" kerstkransen en toefjes helemaal passen bij de sobere landelijke stijl. Dat wat hij mij liet zien t.a.v. de decoratie belooft veel.......... Ik denk dat er dat weekend een tweede bezoekje volgt aan deze prachtige, inspirerende winkel.

Groeten, Margo